ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2023

Πρόκειται για ένα συμβολικό έργο που εκφράζει την ισορροπία μέσα από το χάος, τη στάση (λογική, μαθηματική ακρίβεια) αλλά και την έκσταση (χρώμα) . Ένα ζήτημα ρυθμού και κίνησης αλλά και απτικότητας. Μία γεωμετρική σύνθεση δίχως αλγόριθμο αφού μόνο ένα ανθρώπινο πνεύμα μπορεί να δημιουργήσει μια τέτοια α-συμμετρική σύνθεση.

Ζωγραφική (Gouache, μολύβι και μελάνι σε χαρτί)

42x32cm (με την κορνίζα)

Πρόκειται για μια σύνθεση από εικόνες οι οποίες μοιάζουν ακαθόριστες στην αρχή, όμως όταν κανείς πλησιάσει μπορεί να ερμηνεύσει με διαφορετικούς οπτικούς τρόπους, χρησιμοποιώντας το φαινόμενο της παρειδωλίας – της ικανότητας του ανθρώπινου νου να διακρίνει πρόσωπα και άλλες ερμηνεύσιμες μορφές μέσα σε φαινομενικά τυχαία σχήματα. Τα θραύσματα της “-αλγίας” δημιουργήθηκαν ως κομμάτια άλλων εικόνων, τα οποία παραμένουν κρυφά στο θεατή, αλλά τον προσκαλούν να αποπειραθεί να τα ανακαλύψει με το δικό του τρόπο, ανακαλύπτοντας και τη δική του κρυφή “-αλγία”.

Ζωγραφική (ακρυλικά και κάρβουνο)

70x100cm

Μια γέφυρα ανάμεσα στην ορατή φύση και το υπερβατικό.

Το φυτό Αθάνατος ή Αγαύη, αποδιδόμενο θαυμαστικά, σαν ειπωμένο μέσα από ένα νοερό πλαίσιο ή ντοκουμέντο μιας νοσταλγικής polaroid, στέκεται απέναντι στο θεατή επιβλητικό, αγέρωχο, σταθερό, αδάμαστο, σιωπηλός μάρτυρας μιας ζωής που κυλάει με ή χωρίς την ανθρώπινη παρουσία. Σα να συνδέει το γήινο και χθόνιο με το επουράνιο και το υπερβατικό. Ριζωμένο πεισματικά στη γη και ταυτόχρονα με τις λόγχες των κορυφών του να τείνουν να τρυπήσουν το ουράνιο στερέωμα.

Χαρακτική (Ξυλογραφία)

94x95cm

Με αυτό το τρόπο λειτουργώ συμβολικά καθώς παραλληλίζω την εισχώρηση αντιλήψεων παλαιότερων δεκαετιών σε ένα, φαινομενικά τουλάχιστον, σύγχρονο περιβάλλον.

Ζωγραφική (Aκουαρέλα σε χαρτί)

30x40cm

Μια καλοκαιρινή μέρα έχει πάντα κάτι το διφορούμενο. Μπορεί να είναι συναρπαστική αλλά και καταλυτική. Η φύση και ο άνθρωπος μέσα στην απόλυτη ραστώνη. Μια εποχή ξεγνοιασιάς, παύσης αλλά, ταυτόχρονα, περισυλλογής και ενδοσκόπησης. Τι θα γίνει, λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι; Θα σταματήσει ο χρόνος ή θα τρέξει σα νερό;

Ζωγραφική (Κάρβουνο σε χαρτί Fabriano)

74x56cm

Κάποιες φορές το μόνο μέρος που ανήκει κανείς είναι η θάλασσα.

Ζωγραφική (μεικτή τεχνική)

70x80cm

Ζωγραφική (Λάδι σε καμβά)

20x36cm

Ζωγραφική (Λάδι σε μουσαμά)

40x50cm

Ζωγραφική (Ακρυλικό σε καμβά)

100x100cm

Οξυγραφία σε τσίγκο

21×14,5cm

Φωτογραφία

30x40cm

Συσκευές με αναρίθμητα πορτρέτα αγνώστων, σε μια πόλη που απαξιεί και μας γυρνά την πλάτη κυνικά.

Δεν έχει πρόσωπο πια, μας ξέχασε, και ξεχάσαμε κι εμείς το δικό μας. Ο εσωτερικός καθρέφτης μας επιτάσσει να αποδράσουμε μακριά της. Εκεί, σ’ αυτό το vermillion της Δύσης θα ψάξουμε τις απαντήσεις.

Ζωγραφική ( Λάδι σε καμβά)

70x100cm

Ωστόσο όποιος γνωρίζει τι εκφράζει ο αριθμός φ και προσέξει ότι ο τίτλος αναφέρεται σε πληθυντικό αριθμό, σε κουκουβάγιες δηλαδή, θα αντιληφθεί αμέσως περί τίνος πρόκειται. Επομένως ακριβέστερη περιγραφή από τον τίτλο (“φ κουκουβάγιες”) δεν υπάρχει.

Χαρακτική (Ασπρόμαυρη ξυλογραφία σε χειροποίητο ιαπωνικό χαρτί)

76x55cm

Μεταξοτυπία σε χαρτί

50x70cm

Ζωγραφική (Χαρτί και Λαδοπαστέλ)

21x16cm

Μπορούμε να αφήσουμε την ίδια την φύση να μας καλέσει προς εκείνη την κατεύθυνση την οποία θέλει, δεχόμενοι τις εντυπώσεις που προκαλεί στις αισθήσεις μας.

Η φύση – ακόμα και σε έναν άδειο υποτιθέμενο χώρο – μπορεί εκεί που δεν υπάρχει ο λόγος να μας μιλήσει και να μας προσκαλέσει να έρθουμε σε επαφή μαζί της.

Eαν λοιπόν δοθεί η αίσθηση του καλέσματος με τον οποιοδήποτε τρόπο εμφάνισης της, ο λόγος δεν έχει ουσία να υπάρξει.

Μια αίσθηση μπορεί να είναι η μίμηση του λόγου;

Ζωγραφική (Λάδι σε καμβά)

50x70cm

Ζωγραφική (Λάδι σε πανί)

40x60cm

Ζωγραφική (Μελάνι και ακρυλικό σε χαρτί)

50x70cm

Μέσα από το μέσο της ξυλογραφίας, επιδιώκω να συλλάβω και να εκφράσω τα βαθιά συναισθηματικά τοπία που κατοικούν στο μυαλό μας, αντλώντας έμπνευση από τον αρχαίο αρχετυπικό συμβολισμό του δάσους ως μεταφορά για τις αχαρτογράφητες περιοχές μέσα μας.

Σε κάθε ξυλογραφία αυτού του έργου, χρησιμοποιώ τις δικές μου φωτογραφίες από το δάσος ως αφετηρία, ένα εγχείρημά μου που ανέλαβα πέρυσι, επισκεπτόμενος διάφορα ψηλά βουνά της Ελλάδας. Η απτική φύση της ξυλογραφίας ενσωματώνει την απτή και ακατέργαστη ποιότητα των συναισθημάτων που συχνά κρύβονται κάτω από την επιφάνεια.

Το δάσος, με τον πυκνό θόλο και τα σκοτεινά μονοπάτια του, γίνεται μια συμβολική αναπαράσταση του ασυνείδητου νου. Τα πανύψηλα δέντρα του αντικατοπτρίζουν το βάθος και την πολυπλοκότητα των φόβων και των ανησυχιών μας, ενώ το διακεκομμένο ηλιακό φως που φιλτράρει μέσα από το φύλλωμα προκαλεί την αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς μέσα στη συνείδησή μας.

Οι εκτυπώσεις χρησιμεύουν ως οπτικές πύλες για να αντιμετωπίσουμε και να πλοηγηθούμε στην πολυπλοκότητα των φόβων μας, ενθαρρύνοντας τον διάλογο και τον στοχασμό για την καθολικότητα της ανθρώπινης εμπειρίας.

Ξυλογραφία-Τύπωμα σε χαρτί

50x70cm

Με επιρροή από το βιβλίο L’homme et la coquille (ο ανθρωπος και το κοχύλι) του Paul Valéry που αφορά μια σειρά σκέψεων πάνω στο φιλοσοφικό ερώτημα για το φυσικά και το αισθητικά ωραίο τα όρια της διάκρισης τους όταν το φυσικά ωραίο είναι κατασκεύασμα ενός πλάσματος διαφορετικού από τον άνθρωπο.

Ζωγραφική (Μεικτή τεχνική, ακρυλικό, μελάνι, γραφίτης, παστελ σε καμβά)

60x80cm

Ξεκίνησε από την επιθυμία μου να αποδομίσω το αστρικό χάος δηλαδή το άπειρο διάστημα  (πράγμα που δεν είναι εφικτό). Έπειτα το ενδιαφέρον μου στρέφεται στην ίδια την έννοια του χάους, στο σύμβολο του και στη μυθολογία του.

Γλυπτική (επιτοίχιο ανάγλυφο)

25x25x3cm

Είναι ένα έργο που αγγίζει τα όρια γλυπτικής και ζωγραφικής. Πλασμένο από χρώμα αποδίδει το ίδιο το αντικείμενο και την ψευδαίσθηση της υφής του. Παράλληλα προσδιορίζεται ως ζωγραφική που αναπαριστά μία σύνθεση βγαλμένη από μία χρωματική παλέτα.

Ζωγραφική (Λάδι σε μουσαμά και ξύλο / ανάγλυφο)

50x35cm

Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μία αντίφαση, καθώς κάποιος ρίχνει τα ζάρια, ελπίζοντας ότι θα του φέρουν τύχη, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί αν αυτά είναι κατασκευασμένα από γυάλινο καθρέφτη, επειδή αυτομάτως θα σπάσουν.

Γλυπτική (Καθρέπτης)

9,5×9,5×9,5cm

Όλα τα χαρακτηριστικά που εμφανίζουν οι κοινωνικές μας αλληλεπιδράσεις αποτυπώνονται στις ιδιότητες της πλέξης μιας κεραμικής αλυσίδας. Ένα σύνολο για να παραμείνει ακέραιο και ενωμένο χρειάζεται ίσως το λιγότερο δυνατό θόρυβο, διαφορετικά μπορεί να σπάσει χάνοντας ένα μέρος του αλλά κερδίζοντας το καθένα την ανεξαρτησία του.

Γλυπτική (κεραμικό)

27x57cm

Μια εσωτερική μεταμόρφωση που ταυτόχρονα εμπνέει την εμπιστοσύνη στη διαδικασία και το ταξίδι της αλλαγής .

Ζωγραφική/Χαρακτική (Μελάνι σε χαρτί)

50x70cm

Αυτά που φαίνονται δεν είναι φυσικά αντικείμενα, αλλά αποτελούνται από data, αλλάζοντας δραστικά τον τρόπο που αλληλοεπιδρούμε και επικοινωνούμε.

Η έννοια της διαδραστικότητας της κυβερνοεπικοινωνίας, είναι μια αμφίδρομη επικοινωνία που λαμβάνει χώρα χωρίς τα όρια του χρόνου και του χώρου.

Ζωγραφική (Λάδι σε μουσαμά)

100x60cm

Έχοντας επιρροές από την Γιαπωνέζικη αισθητική ζωγραφίζω μια απλή καθημερινή λεπτομέρεια που ομορφαίνει την ανθρώπινη ρουτίνα. Σαν να θέλουμε να δραπετεύσουμε από μονότονη και άχρωμη καθημερινότητα της πόλης, βλέπουμε μια εικόνα που μας παρασύρει στην λουλουδένια και πανέμορφη φύση, οριακά νοσταλγική.

Ζωγραφική (Ελαιογραφία πάνω σε καμβά)

100x100cm

Η καρδιά του “Light Blue” χτυπάει με τα χρώματα της Ελλάδας. 130 τεμάχια από μικρά κομμάτια plexiglass έχουν ενωθεί με τρόπο τέτοιο που σχηματίζουν ένα όλον. Μια ένωση από μνήμες, συναισθήματα και εικόνες δημιουργώντας ένα ενιαίο σύνολο.

Γλυπτική (Plexigrass, λάστιχο)

18x18x18cm

Αρχιτεκτονικά έργα όπως η Case Leone του Αριστείδη Ντάλα, η διώροφη μονοκατοικία στους πρόποδες της Πάρνηθας της Σουζάνας και Δημήτρη Αντωνακάκη κ.α., έρχονται στο προσκήνιο για να δημιουργήσουν μια διαφορετική εικόνα για τις πολυκατοικίες που κατά κόρον χαρακτηρίζουν την Αθήνα και κυρίως το κέντρο της.

Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας που γίνεται ώστε όψεις πολυκατοικιών με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον να συγκεντρωθούν, να ανασυντεθούν και να παρουσιαστούν μέσα από ένα εικαστικό πρίσμα.

Ξυλογραφία (Γραφίτης σε ξύλο)

60x40cm

Ο αυθορμητισμός της γραφής λειτουργεί ως μοτίβο∙ ορίζει τυχαία τις εκφράσεις και τα συναισθήματα των προσώπων που αδυνατώ ενσυνείδητα να ορίσω εγώ.

Προτιμώ τα φωτεινά έντονα χρώματα, που δίνουν στις μορφές μου ζωή.

Ζωγραφική (χαρτί, μελάνι τυπογραφίας)

50x70cm (με το κάδρο)

Ζωγραφική (ακρυλικά)

60x60cm

Ξαφνικά στους άδειους άσπρους διαδρόμους, εμφανίστηκαν άνθρωποι, ήχοι από βαλίτσες, βιαστικά βλέμματα, πότε μελαγχολικά και πότε χαρούμενα. Τα αεροδρόμια είναι από εκείνους του χώρους που μαζί με τους ανθρώπους, ταξιδεύουν αναμνήσεις, ιστορίες και επιθυμίες.

Ζωγραφική (χαρτί, μαύρο μελάνι)

35x45cm

Ενώ τα χρώματα είναι ζωντανά και έντονα το έργο έχει εξαιρετική αρμονία και ισορροπία. Αυτό επιτυγχάνεται χάρη στη σωστή διανομή των χρωμάτων όσον αφορά την σύνθεση.

Η απουσία των χαρακτηριστικών στα πρόσωπα των μορφών, προσδίδει μια νότα ηρεμίας και ταυτόχρονα μυστηρίου στο έργο.

Ζωγραφική (Ακρυλικό σε καμβά)

50x40cm

Το εικονιζόμενο έργο απεικονίζει το ίδιο άτομο σε δυο διαφορετικές φάσεις, με έμφαση στη γραφή και συνολική έκφραση, με την απουσία των ματιών, που υποδηλώνουν τα περισσότερα για έναν άνθρωπο. Η επιλογή του υλικού, συμβολίζει την ευθραυστότητα και την ευαισθησία του συναισθήματος.

Ζωγραφική (Μαρκαδόρος, διαφανή πλαστικά φύλλα)

70x100cm

Ζωγραφική (Λάδι σε χαρτόνι)

37x53cm

Με ιδιαίτερη σημασία αποδίδονται τα χρώματα των ναών και των μάρμαρων ενώ η αρχιτεκτονική των ρυθμών των ναών αποτελεί βασικό στοιχείο των πινάκων. Επηρεασμένο από την ζωγραφική των ξένων περιηγητών του 19ου αιώνα, καταγραφώ τους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία χωρίς την ανθρώπινη παρουσία και παρέμβαση σε αυτά, απομένοντας και αναδεικνύοντας τα ως πρωταρχικά στοιχεία της σύνθεσης .Τα μικρά σχέδια και ακουαρέλες δίνουν την θέση τους σε λαδιά μνημειακών διαστάσεων, όπως ακριβώς κατέχουν οι αρχαίοι ναοί στο περιβάλλον τους. Τέλος η μελέτη και η αγάπη των πρώτων περιηγητών και ακαδημαϊκών ζωγράφων, συντελούν μια ζωγραφική απεικόνιση του σήμερα αλλά με τις βάσεις και αξίες του παρελθόντος.

Ζωγραφική (Λάδι σε καμβά)

70x100cm

Σε αυτόν τον περίπλοκο κόσμο της εικονικής επικοινωνίας, ο έρωτας αναπαρίσταται με μια πλαστική ωραιοποίηση, και οι κοινωνικές προκαταλήψεις περί της τέλειας και ιδανικής ομορφιάς κυριαρχούν. Οι τσόντες, στον πυρήνα τους, αποτελούν πρότυπα προβολής του σώματος και αντικατοπτρίζουν τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον έρωτα σήμερα και λειτουργούν ως καταγραφή ενός συναισθηματικού τοπίου, μιας εποχής όπου ο έρωτας συγχέεται με την αποξένωση και την απομόνωση. Αποτυπώνει μια συνειδητοποίηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς στην ψηφιακή εποχή και μια αναζήτηση για την πραγματική επαφή με την ανθρώπινη ουσία, ενώ όλα αυτά πλέον φαίνονται να έχουν χαθεί στον αιώνα της ψηφιακής αβεβαιότητας ζώντας την ψευδαίσθηση τους σε αυτό το δωμάτιο .

Φωτογραφία (εκτύπωση GICLEE FINE ART, PHOTO LUSTER) επικόλληση σε DIBOND 3MM

90x67cm

Μέσα από το έργο εκφράζω τις λεπτές ισορροπίες που προκύπτουν μέσω της χάραξης, ενός  υλικού ανθεκτικού και σκληρού, όπως το ξύλο.

Χαρακτική (Ξυλογραφία, τύπωμα σε ιαπωνικό χαρτί)

94x55cm

Ένας κόσμος από πλάσματα που δημιουργήθηκε μέσα από μια πορεία εξέλιξης βιωματικών πλεγμάτων και αποθηκευμένης μνήμης: από ρίζες φυτών και δοντιών, από κορμούς δέντρων, βραχώδη τοπία, άνθρωπο-ζωόμορφες φιγούρες, δέρμα, πετρώματα, αποτύπωμα από φτερούγες που δεν αναπτύσσονται, σκιές, το παράδοξο, η αφήγηση. οτιδήποτε προεξέχει, βλασταίνει ή διακλαδίζεται. Βραχίονες που ξεκολλούν από το σώμα. Παραμόρφωση. Το σώμα απορροφά τον κόσμο, συλλαμβάνει ένα νέο.

Πλάσμα: η κατάσταση της ύλης που κινείται ελεύθερα αδιαφορώντας για τον όγκο και το σχήμα. Αστέρες σε προχωρημένο εξελικτικό στάδιο, λίγο πριν από το θάνατο και τη δημιουργία μιας νέας ταυτότητας.

Γλυπτική (Κεραμικό)

19Υx12,5×11

Γεωμετρικά σχήματα πλαισιώνουν τα φανταστικά σχέδια και στο σύνολό τους δημιουργείται το τελικό έργο.

Εμπνέομαι από μοτίβα, διάκοσμους, μωσαϊκά, κ.α. από διάφορες χρονολογίες και μορφές τέχνης όπως: Αρχαϊκά, Ιαπωνικά, Art deco και Art nouveau στοιχεία.

Ένας παράδεισος άλλωστε μπορεί να περιέχει οτιδήποτε όμορφο και παράξενο.

Ζωγραφική (πενάκι σινικής μελάνης σε χαρτί daler ronway)

44x56cm (με passepartout και κορνίζα)

Ίσως όμως αυτή η κοινοτυπία είναι που καθορίζει την ανάγκη μου να κατασκευάσω, χαράξω και αποτυπώσω μια προσωπική απάντηση σε αυτό που γνωρίζω ότι δεν μπορεί να απαντηθεί!

Χαρακτική

100x90cm

Φωτογραφία (επεξεργασία με ανεξίτηλο χρώμα)

40x50cm (με κορνίζα)

Η συνύπαρξη τους δημιουργεί έναν νέο ενοποιητικό μηχανισμό, προσφέροντας διαφορετικές θεάσεις πέραν του γνωστού κόσμου.

Γλυπτική (επιτοίχιο ανάγλυφο, μέταλλο)

43x33cm

Με τα μέσα και την τεχνική που διαλέγει να χρησιμοποιήσει η καλλιτέχνης, όπως χαρτί, φωτογραφίες, στοιχεία γραφής και τραχιές- κατεστραμμένες επιφάνειες, δημιουργείται μια ιδιότυπη σύγκρουση εννοιών που σκοπό έχουν να θυμίσουν στον Θεατή πως ο καθένας έχει μέσα του έναν δικό του τόπο.

Τα 2/3 του πίνακα είναι γεμάτα από εικόνες, χειρονομίες και λέξεις ενώ το κάτω μέρος του παραμένει κενό ώστε να λειτουργήσει σαν υπαινιγμός για το απόλυτο κενό, την αρχή ή και το τέλος του κόσμου.

Σε κεντρικό σημείο βρίσκεται μια ολόκληρη φωτογραφία polaroid που απεικονίζει ένα φυτό λουσμένο στο φως, δείχνοντας μας πως το παιχνίδι ανάμεσα στο φως καi την σκιά δεν Θα σταματήσει ποτέ αλλά ούτε και η αναζήτησή του.

Ζωγραφική (μικτή τεχνική)

100x70cm

Η απεικόνιση του χώρου-τόπου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το βίωμα, την εμπειρία και τα συναισθήματά του κάθε ανθρώπου. Βλέποντας αυτό το τοπίο ήθελα να ζωγραφίσω την αίσθηση του καταφυγίου και της γαλήνης που νοιώθω.

Ζωγραφική (Λάδι σε καμβά)

40x30cm

Οι αφηγήσεις που προσφέρει το έργο αποκαλύπτουν μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην υψηλή και τη μαζική τέχνη εντός του φάσματος της κουλτούρας, καθιστώντας τα όρια μεταξύ τους δυσδιάκριτα. Η ποπ κουλτούρα αναδεικνύεται μέσα από τον απλούστερο και δημοκρατικότερο ορισμό της: «Αυτό που προτιμούν πολλοί άνθρωποι».

Γλυπτική (πηλός, γυαλί, μπαντανάδες)

18,5cm

Ο ιστός μπορεί να είναι σκληρός, μαλακός, αδιαφανής ή ημιδιαφανής, συμπαγής ή δικτυωτός ανάλογα με τον τύπο της προνύμφης του εντόμου που τα παράγει. Όταν η νεαρή πεταλούδα είναι έτοιμη, σπάει το κέλυφος, ανοίγει τα φτερά της και πετάει ελεύθερη.

Ζωγραφική (Κάρβουνο, πενάκι)

62x62cm

Τα βάθη των ωκεανών είναι το πιο ανεξερεύνητο μέρος της γης, όπου μέχρι και σήμερα ανακαλύπτονται νέες μορφές ζωής, πολύ παράξενες για να είναι αληθινές. Εμπνευσμένα από τα σχέδια μεταξύ τέχνης και επιστήμης με τα οποία οι φυσιοδίφες περασμένων αιώνων απεικόνιζαν τις ανακαλύψεις τους, οι εικονογραφήσεις αυτές μας καλούν να εξερευνήσουμε πλάσματα του βυθού ξανά μη ιδωμένα, όπως τα φαντάστηκε ο αλγόριθμος.

Σύνθεση με χρήση ΑΙ (Εκτύπωση σε χαρτί ματ)

50x70cm (+1cm η κορνίζα)

Φωτογραφία

33x50cm

Ένα χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής, καθοριστικό για την αντίληψη περί ανάγκης ύπαρξης δημόσιων χώρων, αποτελεί η τεχνολογική και ψηφιακή επανάσταση. Η εξ επαφής επικοινωνία δίνει τη θέση της στην εξ αποστάσεως επικοινωνία με την οποία δίνεται η εντύπωση πως όλοι μπορούν να έρθουν σε επαφή με όλους, σε έναν απεριόριστο δυνητικό χώρο ο οποίος αλλάζει τα δεδομένα της προσωπικής και συλλογικής ζωής.

Πρόκειται για μια ριζική μεταβολή των αισθητηριακών μας αντιλήψεων. Έτσι, από τη στιγμή που ο ψηφιακός χώρος ικανοποιεί την ανάγκη των ατόμων για επικοινωνία, ενισχύεται η αντίληψη πως οι δημόσιοι αστικοί χώροι δεν είναι αναγκαίοι στη σύγχρονη εποχή.

Το έργο αυτό αποτελεί μια προσπάθεια σύζευξης των δυο αυτών πόλων μέσα από μια ψηφιακή glitch αισθητική.

Ζωγραφική (Ακρυλικά σε καμβά)

50x70cm

Γλυπτική (επιτοίχιο ανάγλυφο, αλουμίνιο)

25x35cm

Πρόκειται για μια μελέτη σε αυτό που σήμερα καλούμε «βιομηχανική αρχαιολογία». Μέσα από τη συλλογή παλαιών, φθαρμένων αντικειμένων και τη δημιουργία των αποτυπωμάτων τους με μοναδικό υλικό τη σκουριά, επιχειρώ να φέρω το θεατή σε επαφή με κάτι φαινομενικά ασήμαντο, που όμως κρύβει μέσα του την ιστορία της βιομηχανικά υπερδραστήριας οδού Πειραιώς στην Αθήνα του 20ου αιώνα. Στο έργο διακρίνονται τα  αποτυπώματα από τρία παλιά βιομηχανικά αντικείμενα, τα οποία έχουν σχηματιστεί με τη τεχνική της μονοτυπίας, σε χειροποίητο χαρτί, διαστάσεων 10,5 x 14,8 εκ. το καθένα.

Τύπωμα σκουριάς σε χειροποίητο χαρτί

15x21cm (το κάθε ένα από το τετράπτυχο)

Μία διπλή τύπωση σε ένα κομμάτι στρατσόχαρτου σαν μια άλλη εφημερίδα, είναι επίσης σημείο αναφοράς στο τύπο της εποχής.

Κολλάζ σε ξύλο

21,7×24,5cm

Στο έργο, η Δρυάδα αναπαρίσταται ως μια γυναικεία μορφή που βρίσκεται κάτω από ένα ελαιόδεντρο. Μέσα από αυτήν την εικόνα προσπαθώ να μεταφέρω ένα μήνυμα για τη σημασία των παρθένων δασών και της φύσης στη ζωή μας.

Η Δρυάδα αντιπροσωπεύει τη φύση και τη σύνδεση μας με αυτήν. Το γηραιό δέντρο που τη σκιάζει, της παρέχει προστασία και υπογραμμίζει τον ρόλο των παρθένων δασών ως ψυχική δύναμη και πηγή ζωής.

Η παρουσία της κάτω από ένα τέτοιο δέντρο υπογραμμίζει την ανάγκη να προστατεύσουμε τα παλαιά και φυτρωμένα δάση, που αποτελούν πηγή ζωής, σοφίας, συντροφιάς και ασφάλειας.

Με τη χρήση του μελανιού το έργο προσδίδει έναν αισθησιακό και μυστηριώδη τόνο στην εικόνα, με ποικίλες υφές και τεχνικές, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να διατηρήσουμε την αγνή ομορφιά των δασών.

Ζωγραφική (Μελάνι σε χαρτί)

50x70cm

Με μία μονοχρωμία και μεγάλου βαθμού αφαίρεση, θέλησα να δημιουργήσω έναν καινούριο κόσμο, που ανταποκρίνεται μεν σχεδιαστικά στην πραγματικότητα, αλλά μεταδίδει ένα διαφορετικό συναίσθημα στον θεατή σε σχέση με εκείνη. Με την τεχνική του σκαψίματος αποκαλύπτονται τα αντικείμενα και η ανθρώπινη μορφή της σύνθεσης, καθώς και οι πινελιές που μπήκαν σε πρώτο στάδιο.

Ζωγραφική (Λάδι)

100x100cm

Αυτά τα στοιχεία δεν αποτελούν γεγονότα ή συγκεκριμένες σκέψεις, αλλά είναι το τότε ψυχικό φορτίο μου, δηλαδή φευγαλέα, εφήμερα συναισθήματα. Αυτό το φευγαλέο προσπαθώ να το καταστήσω συγκεκριμένο και σταθερό. Με το έργο συνθέτω ένα σιωπηλό τραγούδι για την αγάπη, της απουσία της λόγω της μοναχικής ζωής και την έντονη ανάγκη για ηρεμία και αρμονία. Μια αγάπη που δεν έχει χρόνο να ανθίσει και αναπτύσσεται μέσα σ’ ένα αστικό περιβάλλον. Τα συναισθήματα αν και βραχύχρονα, ήταν τόσο έντονα ώστε έμοιαζαν πολύ συγκεκριμένα. Γι’ αυτό κυρίως κυριαρχούν σταθερά και αυστηρά οριοθετημένα ορθογώνια και τετράγωνα ,σχεδόν πάντα κάθετα τοποθετημένα. Ανάμεσα σε αυτά περιπλέουν, ρέουν ομιχλώδεις άμορφες χρωματικές κηλίδες- ζώνες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν συμβολικά τις αμφιβολίες, τις ανασφάλειες, τα σύντομα πάθη και τα παιχνίδια του μυαλού. Αν και βαθιά προσωπικό το έργο, μπορεί να μιλήσει για πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται σε παρόμοια ψυχική κατάσταση με αυτήν που βίωνα εγώ εκείνο το μήνα.

Ζωγραφική (Ακρυλικά σε καμβά)

33x55cm

Πρόκειται για μεταφορά του αποτυπώματος του κεντήματος που αποδίδεται με μαύρο χρώμα, όχι μόνο ως χρώμα πένθους, αλλά και πολύ περισσότερο του ίχνους και της σκιάς των πραγμάτων που μαρτυρούν την ύπαρξη τους.

Χαρακτική (Μελάνι σε χαρτί)

30x40cm

Ο βίαιος εκτοπισμός αθώων ανθρώπων και η αποκοπή από την εστία τους, σηματοδοτεί το αιφνίδιο σταμάτημα του χρόνου που ως τότε κυλούσε στην κοίτη της καθημερινότητας. Η ξαφνική μετατροπή τους σε ξένους, συνήθως ανεπιθύμητους, αποτελεί ένα τραύμα που σφραγίζει την ψυχή τους. Εστιάζοντας λοιπόν στα πρόσωπα αυτά, συλλαμβάνεται η μορφή ως στιγμιότυπο μιας ζωής που εκτυλίσσεται πέρα από τον τόπο και τον χρόνο.

Μεικτή τεχνική σε plexiglass

100x70cm

Ένα έργο βασισμένο στην αστική κοινωνία, την σχέση των ανθρώπων που την απαρτίζουν και την επιβίωση σε αυτήν. Πως μπορείς να νιώσεις μόνος ή έστω άθικτος; Πως μπορείς να νιώσεις προστατευμένος ή έστω ήρεμος; Βασικά ερωτήματα ενός θεατή-παρατηρητή που αντανακλώνται στην ταχεία καθημερινότητά μας.

Ζωγραφική (Ακρυλικά σε χαρτί)

30x40cm

Μεταξύ του οίκου και του εξωτερικού χώρου ο διάλογος επεκτείνεται στα παρακάτω δίπολα: εξωτερικός χώρος-εσωτερικό δωμάτιο,  φυσικό τοπίο-τεχνητή κατασκευή,  φως σκοτάδι,  φανερό-κρυφό, οικείο-ανοίκειο. Στις εικόνες μου εντείνω τα παραπάνω σχήματα στον θεατή και παράλληλα διεγείρω  το αίσθημα του γοητευτικού και απειλητικού.

Ζωγραφική (Μαρκαδόροι σε χαρτί)

24x34cm